Vempiora

Jestem już gotowa. Pomalowałam słowami swój dom, a ozdobiłam go porównaniami. W moim mieszkaniu nie ma mebli, zastępują je opowiadania. Niektóre są delikatne niczym puch, inne chłodne jak jesienna noc. 
W moim domu leje się z kranów krew, a domownicy piją gorzką herbatę. Spokojnie, nie pozwolenie ci się tu zgubić. Złap się mojej dłoni i przekrocz ten próg. Przecież wiesz, że juz nigdy stad nie wyjdziesz, tak bardzo pokochasz słowa...