zenobia

Yani gerçekten tarif edemiyorum buraya yazmak istiyorum anlatmak istiyorum rahatlarım belki diye ama...

Şuanki duygumu tarif edemiyorum

Bi huyumu severim mesela, yüzümde hep bi tebessüm vardır asla silinmez birisine bakarken, birisiyle konuşurken falan hep dudularım kıvrılır. Bu da benim içimdeki üzgün çocuğu saklıyor :)

Güven eksiliğimi? Fazlasıyla

İnsanlarla konuşmaktan korkuyorum 

Erkeklerden korkuyorum, kalabalıktan korkuyorum, arkadaş gruplarının içinde olmaktan çok fazla korkuyorum 

Korkularımı içimde yaşamaktan sıkıldım

Merhaba; öncelikle rahatsız ettiğim için kusuruma bakmayın. Kurgularıma yeni başladım.  Düzenli bir şekilde bölüm atıyorum.  Hikâyelerime  güveniyorum, fakat hakettiği okuyucu kitlesine ulaşamıyorum bir türlü. Bu süreçte bana destek olur musunuz, lütfen buna ihtiyacım var. Eğer bir şans tanırsanız  beğenebileceğinizi düşünüyorum. Umarım  kendimi  anlatabilmisimdir, desteğiniz için şimdiden teşekkürler. ⚘⚘⚘⚘

@muslumbozkurt kitabının son bölümünde kardeşi @ilmelistan ının ölü kent kitabı için çekiliş yaptı. Okumanızı ve çekilişe katılmanızı öneririm ❤

Ah klaus... kalbimm