viranekalpler
https://www.instagram.com/reel/CnyJAEWI0WW/?igshid=YmMyMTA2M2Y= Hayrettin sal çocuğu Hayrettiiinnn djcnxkxkxlznxnxjskxn
viranekalpler
FatmaElifCeylan
Gerogia asiri guzel bu arada ben simid emily in paris'i izliyorum son sezonunu ama gerorgia nin yeri bende ayrii
FatmaElifCeylan
@viranekalpler Emily diye bir kizimiz var pazarlama sirketinde calisiyo ve is icin amerkadan Paris'e gidiyo bir tane de instagram sayfasi gibi bir sayfasi vat orada takipci kasiyo
viranekalpler
❄️
viranekalpler
Georgia'yı izlicem diye sabahladığım günü onu izleyerek bitirdim diye anamın gazabından son anda kurtuldum. O değilde kadın çok fena iki herifi meftah ettikten sonra iki çocukla bir kasabaya yerleşiyor kızı kendine benzemesin diye uğraşırken klonunu yaratıyor salak. E annelik egosu yüzünden çocukları terapiste götürmeyen ana çocukları derin bir boşluğa itiyor. Yazık olan austin'e oluyor. Kadını da kutlamak gerek bir yolunu bulup her seferinde amacına ulaşabiliyor. O değil de az ağlamadım diziye djfbdjdbs daha bitmedi bitince daha detaylı fikir beyan ederim artıkın
FatmaElifCeylan
@viranekalpler bence acilen izle cunku sonda asiei sasiracaksin asiri sasirdigin bir sey olacak ve o sasirdigin seyin o kadar sey varken o kisi ile alakasi olmasina da sasiracaksin simdi spoi vermiyim ama oku gel dedikodusunu yaparız ayrica austinin babasinin geldigi yerdeysen 1-2 bolum sonra austinin babasiyla da garip bir sey olacakk
viranekalpler
Sadece uyumak istiyorum. Bu niye bu kadar zor ki?
viranekalpler
İsmet'im öldü. Yaşatmak için hiçbir şey yapamadım. Öylece elimden kayıp gitti. Onu öldürüp gittiler biliyor musunuz? Yazamadığım her satır başında yitip gitti İsmet'im. Dili yoktu ki onun, zararsızdı. Hiç kötü düşünmezdi. Güzel hayaller kurardık birlikte. Elimden tutacaktı. Elinden tutacaktım. Birbirimize yol gösterecektik. En saf halimizle yürüyecektik o yollardan. Üzülürdük o yollarda, utanır, sıkılır, güler, eğlenir, ağlar, sümkürürdük, konuşur, sabahlardık belki. Belki de Biraz korkar sarılırdık. Ya da koşardık yorulana kadar. Hem yorulunca piknik yapardık bir köşede. Sonra uçurtma uçurur bir deniz kenarı boyunca yürürdük. Bir bank bulur anlatacak masallar biriktirirdik. Ama olmadı. Ben İsmet'imi yaşatamadım. Tutamadım ellerinden. Kimsem kalmadı şimdi. Koskoca kalabalık içinde kendi kendime kaldım. Olan masumluğuma, günahsızlığıma oldu. İçimdeki masum çocuğumu öldürüp beni bir hiçe çevirip gittiler işte daha nasıl anlatayım size...
togbelerolsun
sen hep aynı iklimde gül bana,
viranekalpler
Her şey yolunda ama bir şeyler iyi gitmiyor gibi. Düşüncelerim beni bir girdaba sokuyor. Bu girdap beni alıp bambaşka yerlere götürüyor. Hiç olmayacak anılara, çok özleyeceğim insanların yanına, geri gelmeyecek günlerin ardına... Kayboluyorum. Evet, ben kayboluyorum ve beni arayacak kimse yok. Bulmak için ardıma düşecek kimse yok. Bu kadar yokluğun içinde ben hiç var olmamış gibi hayatıma devam ediyorum. Anlaşılmak, görülmek, duyulmak istemiyorum artık. Sadece dinlemek ve bu şekilde yaşamaya devam etmek istiyorum. Ve artık beni kendi halime bırakın. Özlemlerimle, düşüncelerimle ve girdabımla beni baş başa bırakın
viranekalpler
Gel seninle bir flim seçelim. Böyle hemen karar vermelik olmasın. Ararken fikirlerimiz çatışsın,biraz didişelim. Sonra sen filmi ayarlarken ben de atıştırmalıkları hazırlayayım. Bir battaniyemiz olsun. O bizim flim gecesi battneyemiz olsun küçük olsun ki içinde sana daha yakın kalayım. İzlediğimiz flimlerde korku duygusallık olmasın. Birlikte gülebileceğimiz kadar gülelim izlediğimiz sahnelere. Kahkalarımız birbirine karışsın sana bakarken gözlerindeki ışıltıyı görebileyim. Sonra bizim bir filmimiz olsun. Bize benzesin. İzlemekten usanmayalım. Dinlemekten usanmadığımız şarkılar gibi.. sahnelerini ezberleyelim replikleri birbirimize söyleyelim. Böyle bir anımız olsun böyle bir farklılığımız olsun kimse anlamasın kimse bilmesin..
viranekalpler
Kabullendiğindeki o his.
Çaresizliği sezdiğindeki o his.
Sevdiğine inandığındaki o his.
Hayal kırıklığına uğradığındaki o his.
Gideceğinden korktuğunu anladığındaki o his.
Kaybetmekten korktuğundaki o his.
Sevdiğinde göremediğin o değerin tarifsiz acısını hissettiğindeki o his.
Burnunun sızlamasındaki o his.
Boğazının düğümlenmesindeki o his.
Uçan umutların arkasından baktığındaki o his.
Sana güldüğünü gördüğündeki o his.
Beklerken tükettiğin zamanın farkına vardığındaki o his.
Nefret etmenin verdiği üzüntüdeki o his.
Gelmeyeceğini Kabullendiğindeki o his.
Senden nefret ettiğini söylediğindeki o buruk his.
Yarım kalmışlığın verdiği o boşluğu nasıl dolduracağım sorusundaki o çaresiz his.
viranekalpler
Otur böyle karşıma, anlat her şeyi. Sen anlat ben dinleyeyim. Biraz güler biraz ağlarız. Nedenlere birlikte cevaplar bulmaya çalışırız. Bulamadıklarımızı boş bırakırız. Nasılsa zaman çok. Tartışırız belki biraz. Biraz da dövüşürüz. Sonra sarılır anın tadını çıkarırız. Kalan zamanla birbirimizi severiz. Gerçi onu her saniye yapıyoruz. Sonra sahile gideriz. Denizi izleriz. Günü sahilde bitiririz. Seninle bir gün geçirmek...
viranekalpler
Seni sevmenin tarifsiz bir tadı var. Türkçede karşılığı olmayan bir kelime gibisin. İçindeki burukluğu anlatacak o kelimesin ama dile gelmiyorsun. Henüz keşfedilmemiş bir diyarsın. Muazzam manzaralar biriktirmiş resme dökememiş bir ressam gibiyim seni tuvalimde değil aklımda resmettim. Bir ben görüyor, bir ben hissediyorum. Seni anlatan şarkılar biliyorum. Seni bana unutturmayan şarkılar... Sesin en sevdiğim melodim, dinlemeye doyamadığım şarkım. Tarifsiz kelimelerin anlamlarındaki sır sensin sanki. İçimdeki uktesin. Gördüğüm en güzel yarınsın. Beklemelerimin ödülüsün. Sabrımın selameti, hayatımın doldurulamaz boşluğusun. Seni sevmek nasıl bir şey... tarifi yok ama muazzam bir hissi var. Seni seviyorum daima seveceğim
viranekalpler
Burdan aşağısı uçurum.
viranekalpler
Birini ayak sesinden, nefes alış verişinden, yürüyüşünden, sesinden tanımanız normal peki ya, hiç kelimelerinden, noktası virgülünden tanıdığınız biri oldu mu hayatınızda? Seni kelimelerinden tanıyorum darling.