superisipnr

Yazmaktan keyif alıyorum lakin seni yazmak bana huzur veriyor..

superisipnr

Sessizlik içinde olmamız ne işe yarıyor
          Konusabildigimiz halde neden lal olmuş bu çürümüş et 
          Şarkılar yazılmış lakin seslendirecek ne bir dil ne bi yürek kalmış ne olmuş bizlere neden bu kadar sessizlestik nedeni basit değil mi dilimize yüreğimize paslanmış prangalar bağlanmış...
          
          Bıktık artık bize sessiz olmamızı zorla yaptıran nice zalim insanlardan. 
          Nefretim bütün insanlara . 
          Nefretim yakınlarına
          Nefretim kendime Pera 
          Nefretim kendime Aden 
                     ~superisipnr ~

superisipnr

Kelimelerim Kan ağlıyor
          Yıkılan evler tek değil
          Enkazın altında kalan hayatlar
          Çıkarılmayı bekleyen canlar ağlıyor
          
          Yüreğim Kan döküyor
          Dökülen her bir kan damlaciginda
          Yitirilen canlar
          Enkazın altında kan gölüne dönüyor.
          
          Nefesim kesik kesik 
          Bir nefese bir yudum suya ihtiyaç duyuyorlar
          İnsanlık hep bir anda nefes olmaya 
          Hayat kurtarmaya çalışıyorlar.
          
          Açılan her bir yara 
          Yüreğimizde artçıya sebebiyet
          Açılan her bir yarık
          Ya umuda ya da hüzne boğuyor .
          
          Ya RAB Sen Yardım Bekleyenlere 
          Yardım Et. (Amin)
                     
            PERA

superisipnr

Nasıl başlanır bilemiyorum. Seni yazmak bir hayatı yazmak, yaşamak gibiydi. Kim ne derse desin ben seni yazmaktan bıkmayacağam. Hep seni, kendimi ve en çokta kahrolası dünyayı yazacağım. Yazmak kimi insana basit bir şey gibi gelir ama benim için ya benim gibi kitaplara yazıya aşık olanlar dünyanın en değerli hazinesinden bile daha çok değerli. Bazen tek kelime ile neler neler anlatıldığını biliyorum. Bazen de sayfalar yetmez yazılan her sözcük her kelime için. Bunu yazdım neden mi çünkü kendimi sadece bu yazılar ile tek anlata biliyorum.
          
          Aklıma düştükçe parmaklarım klavye ile bulaşıyor.
          Aklıma düştükçe parmaklarımla bir hayat yazıyorum.
          Aklıma düştükçe gülümsemeniz sizleri tekrardan yazıyorum.
          
          Bazen kendimden birşey ekliyerek bir hayal bir hayat kuruyorum. Yaşanmışlıkları tekrardan gün yüzüne çıkarıyorum Ya da yaşanacakları...
          
          Yazmak beni sizlerle daha çok yaklaştırır. Bir o kadar uzaklaştırıyor. Demem o ki uzak durdukça yakınlaşıyorum size, yakınlaştıkça uzaklaşıyorum.
          
          Affınıza sığınıyorum. Ne beni unutun ne de hatırlayın. 
          
          Ne Yaşadık ki kitabından..

superisipnr

Bazen kendimi kaybetmek istiyorum 
          Yanlız olmak 
          Sessiz sedasız günler geçirmek istiyorum
          Huzuru denizin ya da rüzgarın sesi ile bulmak istiyorum .
          
          Yanlız olmaktan korkmam 
          Tam tersi kalabalıktan korkarım
          İnsanlar çok kötü ne hayat 
          Ben sadece huzur ,sessizlik istiyorum .
          
              @superisipnr