<€><

    Benim naçiz vücudum elbet bir gün toprak olacaktır, ancak Türkiye Cumhuriyeti ilelebet payidar kalacaktır. 
          
          
          
          

Çünkü biliyorum, ben gitme desemde 
          kalmayacaksın 

100. 
          Yaşasın Cumhuriyet!

Efendiler! Yarın Cumhuriyet'i ilan edeceğiz.
          
                                                          M. Kemal Atatürk

karanlıkta elinde keçeli kalemle dolu bir tepsiyle geldin yanıma,
          "biz göremiyoruz die renkler yok değil" demiştin
          "göremiyorken çizip boyadıklarımızı görebilirken izleyelim mi?" die sordun masumca bende kabul ettim aptalca kalemlerin renkli olduğuna inandırdın beni ve sabaha kadar çizdik her yeri... sonra uyudum, uyuduk sabahına senden alacağım son dersi bilmeden 
            uyandığımda tektim güneşin ışığı duvarlarımı aydınlattığında gördüğüm tek renk siyahtı ve yerlerde birikmiş bitik siyah keçeli kalemler kimisi ezilmiş kimisi kırılmış...  sonra basit bir not bırakmışsın aynama yine siyah keçeli kalemle beyaz bir kağıda, 
           
            "Bizim gibi insanlar renklere sahip değillerdir, bizim gibilerin sahip olacağı tek şey beyaz kağıtlara siyah karalamalardır..."

seni sırtında çişe taşıyan arkadaşların vardır ve annen hâlâ arkadaşların hakkında konuşuyordur

yemişim dünyasını,
          yaşasın jüpiter

sonra ıslak ve acıyan gözlerine rağmen uyuyamazsın, üşüyen bedenin için hiç bir şey yapmaz bitmiş kahveni yenileyemezsin, saat umrunda olmaz ne zamandır orda oturduğunu bilmezsin, kısık sesli bir şarkı çalar ama sözlerini algılayamazsın ne çaldığını bilmezsin yinede hüzün kokar o şarkı ,bir dal yakarsın sonra acıyan gözlerin izmaritlere takılır  paketi yoklarsın ardından, son dalın olduğunu farkedersin, kısık sesli ucuz bir küfür sonrası yok.

"Hep yarı ölü adamları seviyorum bende, söylesene bir araya geldiğimizde bir tam ölü ediyor muyuzdur?"
          
          "Üşüyor musun? Titriyorsun." üşüyordum küvetteki suyun yarısını dökmüştük ve kalan yarısıda soğumuştu yinede sorumun cevabı bu değildi?" 
          
          "Söylesene" dedim isyan edercesine 
          
          "Yarı ölü bedenlerimizin kalan yarısı yaşıyor Mona bir araya geldiğimizde bir tam yaşam ediyoruz. Şimdi birazcık seni rahatsız edeceğim bana bir dakika vermelisin."
            sonra beni doğrultu dediği gibi beni rahatsız etmişti önce suyu açtı ve fıskiyeyi tam yattığımız yere konumlandırdı sonra küvetteki tüm suyu boşalttı ve kapağı tam kapatmak yerine biraz açıklık bıraktı yapmak istediğini anlıyordum su taşmayacak ve biz hep sıcak kalacaktık... 
          
           "Tam bir su israfısınız Bay Şiir" yarım bir gülümseme oturdu dudaklarına 
          
          "Yaşayamayacağımız on yıllarımızdan buldum bu hakkı kendimde. Kimsenin itirazı yoktur heralde"  eski halimizi aldık bu sefer ıslanıyor ve üşümüyordukta. Küvet tekrar doluluğa ulaştığında iyice mayışmıştım. Eksik bir şeyler var gibiydi saki eksik son bir şey.
          

söylesene Aden, tanrıların nesi var