K.

İyi hissetmek benim ne haddime ki zaten..!

Hava çok sıcak,buna rağmen hâlâ içim bazı şeylere buz gibi…

İçsel kavgalarımda ruhumun bana olan öfkesi çok yoğun… Aldığım her nefeste benden nefret edişini hissedebiliyorum, bu çok beter...

Antidepresan olarak müzik dinlemek

hatalarımın bedellerini ödüyorum.. doğdum ve ruhumu kaybettim.. sevmek istedim kalbim yok oldu.. cansız ve duygusuz bir beden dışında ödenen bedellerden ne kaldı ki bana..?

Kendimi ne zaman bir yere ait hissetsem, çok geçmeden o yere veda etmek zorunda kalıyorum ve bu beni tüketiyor.

Herkes çelme takıp beni dizlerimden yaralasa da ben yürümekten vazgeçmedim.

Yıl 2050
          -Elazığda deprem oldu
          -Ziya
          -Avusturlya da yangın
          -Ziyaa
          -Çin de bir virüs çıktı tüm dünya yayıldı şehirler hayalet kente döndü
          -Ziyaa dedim
          -Ardından çernobil yanıp uzaydan uğultu gelmesin mi ?
          -ATMAAA ZİYAAA

“Benimkisi, hiçbir zaman hiçbir şeyle açıklanamayacak kadar derin, hiç kimsenin anlayamayacağı ölçüde karmaşık ve acayip bir yorgunluktu. ”

İyi değilim kötü de değilim, moralim bozuk gibi ama değil, mutlu desen mutlu da değilim böyle garip bir ruh hali