happiness_wadiness
စာတွေဆက်မရေးတော့လား wpထဲမဝင်ဖြစ်တော့တာလားမသိပေမယ့်ပေါ့ ဟန်ရိပ်ညက ကိုယ့်ကိုတကယ်ဆွဲခေါ်သွားနိုင်တယ်
စာရေးသူပြောသလိုပါဘဲ ဒါဟာဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဆိုတာထက် ပန်းချီကားလှလှလေးတစ်ခုလိုဘဲ။သိပ်လှတဲ့အနုပညာလေးတစ်ခုပေါ့။တစ်ပုဒ်လုံးကို စီးမြောနေလိုက်တာ နောက်ဆုံးမှဘဲ မန့်ဖြစ်ခဲ့တဲ့အထိ။နောက်ကျမှဖတ်မိတာ ကောင်းတာလား၊ဆိုးတာလားမသိတော့ပေမယ့် ဖတ်ခဲ့မိတာကံကောင်းခြင်းဆိုတာတော့သိတယ်။စိတ်တွေလွင့်ကြဲနေချိန်မှာ ရသလေးတစ်ခုကို သေချာခံစားလိုက်ရတာမို့ စိတ်အဆာပြေတယ်ဆိုတာထက်ကိုပိုပါတယ်။သေချာတာတစ်ခုက ဟန်နဲ့နေရောင်ကို မေ့နိုင်တော့မယ်မထင်ဘူး။သူတို့ရဲ့ လှပတဲ့နက်ရှိုင်းတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကိုရောပေါ့။မျက်ရည်မလွယ်လို့ မငိုမိပေမယ့် ရင်ထဲမှာတင်းကြပ်နေခဲ့တာ ငိုလို့မရတာက မွန်းကြပ်ပြီးစိတ်တွေကထုံနေလို့လည်း ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။ဇာတ်သိမ်းမှာ ရင်ထဲကတင်းကြပ်မှုတွေကို ဖြေလျော့လိုက်နိုင်တယ်။ရှင်ကတကယ်တော်တဲ့ စာရေးသူတစ်ယောက်ပါ။စာရေးသူဆိုတာထက် စာတွေနဲ့ပန်းချီရေးတဲ့သူလို့ ပြောရင်ပိုမှန်မယ်ထင်ရဲ့။
po_flo
@W_for_Wady ကြာသွားတဲ့ ပြန်စာအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်နော် wpထဲဝင်ဖို့ကိုကြောက်နေခဲ့တာပါ လက်တွေ့မှာရှင်သန်ဖို့ ကြိုးစားနေရတဲ့အတွက် အိပ်မက်မမက်နိုင်သေးလို့ပါ။ ဒီစာလေးကိုမြင်တော့ ငိုမိပါတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လမ်းပျောက်နေတဲ့po_floအတွက်လိုအပ်နေတဲ့ အလင်းတန်းတစ်ခုကိုတွေ့လိုက်ရသလိုပါပဲ ငိုဖို့အကြောင်းပြချက်လေး တွေ့သွားပါပြီ။ ကျေးဇူးပါ။ ငိုပြီးသွားရင် အသစ်ပြန်စနိုင်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့......
