Bir sabah öksüz kalıcak bu gece de.Bir mum daha yanacak yokluğunun peşinden.Bir göz daha dolacak,bir uyku daha kaçacak.Telefon susdukca acım çoğalıcak.Özlemin iyisi olmuyor,özlemek can alır,özlemek yıkıp geçer.Gece uyurken uyandırır,yolda yürürken önünü kesiyor.Kah ümidini yitiriyorsun,kah da kendini.Ben sensiz yılların üstüne karanfiller diktim,yaş döktüm dibine gözlerimden.Ben sensiz günlerden yuva kurdum,üşüyorum hasretinin yokluğundan.Beklemektir benim işim,ölenedek beklemek.Üzdü,bir gidişi senden izlemek.Kolay değil senden sonra.Ne yediyimi hatırlamıyorum,ne de tarihi.Günleri de unuttum,haftalar da aklımdan çıkmış,aylardır aynı yerde aynı zarbeler yıkıyor beni.Söylemeye de utanıyorum,ama,gelicek misin ne zamansa?Çok mu var daha kavuşmaya?