maskelerblesahte
00.00
maskelerblesahte
maskelerblesahte
ne kadar ağır biri olursam olayım, sen bana gülünce beş yaşındayım.
maskelerblesahte
elbette, içim sökülürcesine ve dikiş tutmazcasına üzülüyorum. nefesimin; kalbime giden yolları bir bıçak gibi kestiği günler, yaşadığım da oluyor.
maskelerblesahte
tek gidişlik biletlerin hepsinde, sanki senin adın yazıyor. bavullardan tatsız vedalar saçılıyor. sevmek de yorulur diyen şair, bir kaldırım köşesinde yanıma çöküyor.
maskelerblesahte
ben bir yolun sonundayım, sen bu yoldan habersiz.
maskelerblesahte
buruşmuş bir kağıdın içinde duygularım.
maskelerblesahte
Bir ev yapmıştım sana, kendimden koparta koparta, kendimi kırıp üst üste koya koya. Bir sürü yollar gelip iyi misin diye bakardım, aman çatısı akıtmasın evin, aman hep sıcak kalsın diye. Bir sürü yolları koşarak gelirdim, uçarak hatta. Seni hep olduğun yerde bulacağımı bilerek gelirdim. Birisinin hep olduğu yerde kalacağına emin olarak yaşamanın çok güzel olduğu zamanlardı. Sana bir ev yapmıştım, kendimden. Altında kaldım. İçimde şehir kadar bir boşluk var şimdi. Senin olmadığın bir şehir. Düştükçe düşüyoruz. Düştükçe uzaklaşıyoruz kendimizden.
maskelerblesahte
Seni hiç unutmayacağım. Bana döndüğün sırtını nasıl sevdiğimi de. Beni nasıl bana kırdırıp öldürdüğünü de.
maskelerblesahte
Beklediğim aylarla hatırlayacağım seni, bana gelişinle. Bana olduğunu düşündüğüm gelişinle. Senin peşinden gelmenin güzelliğiyle ve bunun seni rahatsız edişiyle hatırlayacağım. Şu ellerimi vurduğum duvarların sesiyle hatırlayacağım seni, her yerime batan kırık hayallerimle.
maskelerblesahte
Seni çok büyük bir aşka arkanı dönen cesaretinle hatırlayacağım. Ya da korkaklığınla. Seni en güzel hâlinden en çirkin hâline kadar nasıl çoğalarak sevdiğimle hatırlayacağım ve çarptığım duvarlarınla. Seni düşme diye sımsıkı tuttuğum ellerimle hatırlayacağım. Her şeyi karşısına alıp sana sonsuz inanan çocuk tarafımla hatırlayacağım seni, hep orada olacağına, her zaman geri geleceğine inandırıp, çocuğu bıraktığın cami avlusuyla hatırlayacağım.
maskelerblesahte
nefeslerin ruhuma değdiğinde, evimin duvarları yangına boyanır.
kaybetmeli
kuşları ürkütülmüş bir dal gibiydin, öylesine mahzun. efkar da yakışırdı sana.
maskelerblesahte
- çok mu üzdüler seni?
+ nasıl yani?
- çok güzel gülüyorsun.
maskelerblesahte
İnsan hep keder hep yarım yaş.