⠀

Sevda kuşun kanadında.

Yokluğun, cehennemin öbür adıdır.

Alışılmış değerlendirmelere göre, ben bir hiçim albayım. Ölçülerimi kendim getirmek zorundayım bu nedenle. ‘Zayıflık’ adlı bir kuvvet birimi yokmuş albayım. Öyle söylediler. Ben de, suyu ve elektriği olan bu gecekonduya kaçtım.

Bir sigara yakıyorum istemsiz, karanlıkta yolum belirsiz. 

Bir devlete benzetiyorum kendimi. İşim gücüm bitmiyor. Bir türlü yerleşemiyorum odamda. Her istediğim kitabı alamıyorum. Planlar içinde geçiyor ömrüm, başlayıp tamamlayamıyorum. Bir devlete benzetiyorum kendimi, içimdeki hükûmetin gidişini anlamıyorum. Yıllar ötesini düşünür düşünmez hemen mesud ve zengin oluyorum. Nedense geçmiş günler unutuluyor, tarih kitabı gibi hatıra defterlerimi okuyorum.

Dünyayı tumturaklı bir yalan sayanlar, yalanın dehşetini yaşlandıkça anlar.

https://youtu.be/qsqeRdgySiI

Bir alışılmış vakit -her gün geliyor- sabahla öğle arası. Yaslanmışım koltuğuma, ağzımda sigaram. Okuyup bitirmişim çoktan gazetemi.

Hayat, talimlere benzemiyor albayım. Gerçek mermiler, insanı yaralıyor.

İhtiyar damarlarımdaki yorgun kan, bu aşka isyan ediyor albayım; her an nefes nefese yaşamaya bünyem dayanmıyor.