💃M@₺M@Z£L💃

@ o1ahsenn  iyi yapmışsın sen yoksunluğu çekiyordu panom jdhdjdhjhd

@ o1ahsenn  hoşgeldin ahsen panoma şeref getirdin 

Şimdi yanlızlık konuşsun♤...°•▪.

İnsanlarla arama gereksiz bir mesafe koyuyorum. Ama yapmam gereken olması gereken bu. İnsanlar artık birbirini tanıyamaz oldu. Zamanla bencilleştik, yozlaştık.
          Kendimizden benliğimizden uzaklaştık.
          Vicdanımız, güvenimiz şimdi kilometrelerce uzakta bizden.
          Bu mesafeyi nasıl katedeceğiz?
          Bilmiyorum...
          Ama bildiğim bir şey varsa insanî duygulara tekardan sahip olmamız gerektiği. Hemde hemen...
          Yoksa kaybolacağız bu karanlıkta, düşüceğiz dizlerimizin üzerine, bocalayacağız ya da ayağımız takılıcak, herneyse...
          Yani demek istediğim şu eninde sonunda kaybeden biz olacağız. Tabi bütün insanlık hâlâ kaybetmeyi gözü alıyorsa, hadi o zaman Allah'a ısmarladık...

Kendimizi para ile koşullandıran insanlarız biz. 
          Ne ara bu kadar unuttuk kendimizi.
          Oysa paranın bize çok şey kazandırdığını düşünürken kaybettiklerimizin paradan daha değerli olduğu bir gerçek. Bilemedik işte ....
          Şimdi o kaybettiğimiz şeyleri parayla da satın alamıyoruz ki...
          Vay bizim halimize insanlığımızı da kaybettik.
          Nasıl geri kazanıcağız  şimdi....
          

8 yılımı birlikte geçirdiğim  insanlar var. Tam 8 yıl aynı ortamlarda bulunmuşuz. Fakat şimdi onlar yolda yanımdan geçerken hiç tanımıyormuş gibi yapıyorlar. Bir selam vermekten çekiniyorlar. Gerçi hayret ediyorum. Bu davranışların aynısını bende yapıyorum. 
          Karşıdan tanıdığım , bir zamanlar birlikte oyunlar oynadığımız, yerli malında birbirimize bir şeyler ikram ettiğimiz , paylaştığımız; resim derslerinde birbirimizin fikirlerini çalmamak için defterlerimizin kenarını kıvırıp görmesini engelleyerek elimizdeki kalemle resim yapmaya çalıştığımız,  şakalaştığımız, öylesine de olsa hocamızla anılarımızı paylaşırken komik olduğu için hep birlikte kahkahalarla sonlandırdığımız  o dersler hiç olmamış gibi o insanlarla göz göze gelmemek için uğraşıyorum . Onlar  da benimle aynı şeyleri yapıyorlar. Eğer göz göze gelirsek bir anda hızlıca gözlerimizi kaçırıp, selam verip vermemek arasında kalıyorum. Önceliği ondan bekliyorum fakat o da aynı benim gibi benden bekliyor ilk selamı. Ikimiz de beceremiyoruz bir selam vermeyi. Öylece geçip gidiyoruz birbirimizin yanından. Ne kadar kötü bir durum değil mi ? Oysaki 8 yıl geçirdik birbirlerimizle... 
          Herkesin yaşadığı bir durum olduğunu düşünüyorum. 
          Aslında biz insanlar çok gaddarız..
          Ne kadar muvaffakiyetsiziz!
          

Aslında dünya adaletsiz değil , sadece kime hangi kader biçilmişse onu yaşıyoruz. İsyan etme! İlk önce yaşamayı öğren...
             Ama ondan da önce iradeni ve aklını kullanmayı öğren! 
           Sonuç olarak kader senin kararların doğrultusunda   ilerliyor. Kendini kaptırdığın bu olaylar silsilesini farketmen gerekiyor.
             
          Mutluluğuna...♤
          

Özgürsün, bunun için mahvoldun.
          
                                                    Franz Kafka...

Her devrim gün gelir buharlaşır,  ardında yapış yapış bir bürokrasi kalır !

Ben...yol boyunca uzanan gri ,sıkıcı bariyer...
          Sen...vadinin ardında ilk defa görülen  deniz...