ferhat-san

En iyinizin aq rahat bırakın artık 

Yanlızlik kendini tanıman için bir fırsat olabilir 

Mutluluk denen treni oturtamadım hiç bir raya
          Kaç defa yükledim huzuru bomboş vagonlara
          Ben iyi bir makinist olamadım belki bu hayatta
          Ama kaç yolcun ağırladım gönül istasyonumda
          Her biri yol bitmeden, çekipte gitti 

Yokluğun bana koymaz yeniden sev birini ama sokakta yakalarsam s...... O sevgilini

biz öpüşürüz kanar dudaklarımız
          düşer birer birer gökyüzüne asılı kalan hayal çıtalı uçurtmalarımız

Bırak çocuk dokunma başlayan herşey biter zaten hepsi bir film

Dikeniyle katlanmayı  seçdiğim gülün yaprakları eksik ve değişmiş görüntüsü

Çok konuşuyorsun ama hiçbir şey söylemiyor gibisin

Çığlık bazen en gösterişli susmak bir bakıma
          Susması bazen bir sessiz çığlık bir kadının

Ben gözyaşlarımı astım senin boynuna 
          Her baktığında benim gülen gözlerimi hatırla