Charlie.

[invisible.]

this was her song.

آدما مثل کتاب میمونن، میشه خوندنشون، میشه توی اون هارو دید، میشه عمقشونو لمس کرد و باهاشون ارتباط برقرار کرد. و من اون کتابی ام که چون نویسندش مشهور نیست کسی حتی بازش نمیکنه که شاید، شاید اونقدر ها هم بد نباشه. کسی من را نمیخواند، نخواهد خواند.

ممنون بابت ریدینگ لیست♡

heyyy there , charlie , thenks for following me , it means a lot and feel free to talk to me :)

ولی من هنوزم منتظر باز شدن مغازه خواب‌‌فروشی تو سطح شهرم. به این صورت که برم از هر نوع خوابِ دلخواه یه مقدار بخرم، بیام خونه، خواب زمستونی رو از تو قفسه‌ی خواب‌ها بردارم و بعد تا بهار بخوابم.

خواب نگاری خواهم کرد. در آینده نه چندان دور.

نیاز دارم یک مشتی، حرفی، اتفاقی و... من رو به خودم بیاره. خیلی وقته خوابم.

حس میکنم با در میون گذاشتن حالای بدم با آدمای اشتباه، اونارو جنده کردم و حالا نسبت بهشون احساس شرمسار بودن دارم.

یک سری از غم ها هستن که واقعا زیبان. انگار یکی با تموم‌ وجود نت هاشونو نوشته و یه اثر خیلی بزرگ خلق کرده. تو میدونی که زجر میکشی ولی بازم میلی به جدایی ازشون نداری. وابسته ای.