iris

korkulacak biri asla değilim
            sadece bunları hissetmek
            benim en değerli hazinem 
            galiba bu olabilir 

yüreğimi ezmek için adım atan
            her kimse şu an eziliyor
            belki de değer verdiğim biri idi
            bunu bilemiyorum
            ama bu bana zevk veriyor
            garip ve tuhaf hisler 
            birkaç gün sonra kim olduğunu
            söylerler bana 
            ya da rüyamda görürüm büyük ihtimalle

hislerimde hiç yanılmadım..
            şimdi olduğu gibi
            izliyorsun duyabiliyorum
            olmicak bir daha aynı ben
            bunu da görüyorsun
            senin derinden boğulduğuna
             şahit olmadan ölmeyeceğimi de 
            gayet iyi biliyorsun
            bekliyorum
            derinden acı çekişine şahit olacağım
            ki şu an da hissettiğim gibi
            ruhum her böyle hissettiğinde
            kalbimi kıran birileri şu an 
            acı çekiyordur
            çözüyorum yavaş yavaş ruhların 
            fısıltılarının anlamını

ahlâk ateş
            ruh su 
            akıl hava
            madde toprak

anja meulenbelt,
            gündelik mutluluğa alışma
                       

kör şarkıcı hiç durmadan o şarkıyı çalıyor:
            "senden ayrı olduğum bir tek an yok, çok uzaklarda olsan bile seni taşıyor her şey kokular, sesler, seslenişler, ne zamandır görmüyor gözlerim, unuttum tanıdığını ne varsa, bir tek senin yüzün, çok uzaklarda olsan bile... "

hem kim bütün bu hayatın bir rüya değil de gerçek olduğunu söyleyebilir ki

siz ne isterseniz düşünün, ben yalanları severim..
            hayalleri, düşleri, kimseye zararı olmayan yalanları...

ne fark eder, birbirimizin yanından geçip gittik hep..

yapayalnız, bütün ışıkları yakıp geceler, günler geçirdim.. çünki hayat böyledir..
             eğer yalnız kalmaktan korkuyorsanız herkese iyi davranın, başkalarının dediklerini yapın, yoksa sizi tek başınıza bırakırlar..

hiçbir zaman yalnız kalmak istemedim..
            ama kaldım.. belki de dünyanın en kalabalık insanıyken bile yalnız kaldım..

normalde kitaplara yorum az yaparım 
            uyumadan önceki agresifliğimi 
            bir kitaba yazmışım 
            az önce fark ettim
            ve sildim
            çünki yazar soru işareti koymuştu 
            neden soru işareti koydu 
            hem de 3 tane amaç ne anlamadım
            üslubum kötü olduğu içindir belki de
            ama bu soru işareti koyması gerektiğini göstermez
            ya da ben çok hassas bir terazide düşünüyorum
            neden düşüncelerimi yazdım ki kitaba
            bir də yazarıyla uğraş
            o kadar çok dolmuşum ki 
            üslubuma bile bakmamışım
            ister yazar istərsə de yazmaz
            bu beni ilgilendirmemeli
            önemsese idi okuyucuları soru işareti koymazdı
            neden yazarın okuyucuyu önemseyebileceğini düşünüyorum
            bu düşüncə yanlış 

gerçek yazarlar 
            bir basamağa gelmiş o müthiş yazarlar 
            kendini o kadar çok belli ediyor ki 
            ben burdayım 
            gerçeğim diyor adeta
            ne bir oy telaşı ne bir okunma derdi
            kitaplarını oralarda buralarda oku diye paylaşmıyor
            sadece yazıyor
            iki tane okuru olsa bile
            o kadar iyi hatırlıyorum ki 
            bir kitap var hala da yazarın sıkı takipçisiyim
            haftanın bir günü bir saattinde yayınlardı
            herkes ona göre kendini ayarlardı
            hem okuyucu hem de yazar zamandan tasarruf ediyordu 
            bazı yazarlarımız vefat etti 
            onlara dargın değilim
            ama elinde imkanı olup bilerek bekleten yazarlarlara çok dargınım
            en iyisi sonu belli olan kitapları okumak
            böyle olmaz çünki
            yazarlardan soğuyunca 
            kitaplara elimi uzatamıyorum
            kötü etkilenmek istemiyorum 

charles dickens də de öyle olmadı mı
            iki şehrin hikayesi ne güzeldi 
            ama bakar mısın 
            kadınlar hakkında o kadar kötü şeyler söylemiş ki
            bir daha kitaplarını açamıyorum
            sözleri geliyor hatırıma
            korkuyorum sevdiğim hayranlıkla okuduğum yazarlar hakkında 
            olumsuz bir şey duymaya
            hazmedemiyorum 

bu videonun ardından gelen 
            değişime nerden başlamalıyım
            Allah'ın isteklerimi kabul etmesi..
            gözlerim yaşardı 
            minnettarım el-veliyy

bilmək ilə yapmak arasındaki çizgiyi biliyorsun
            şu yapmak denilen eylem benim mizacımla zıtt
            üşengeçlik listesinin başındayım 

ağırdır yüküm bu aralar
            bu dünya bizə dar