Hayatta en çok belirsizlik yordu beni. Belirli olmayan şeyler. Sabrettim. Bekledim. Çok bekledim. Sonuç, sebep bekledim. Yaşadım, sabrettim yine yaşadım. Ölmedim yani. Yoruldum. Yorgunluk geçmedi. Oldu bir şeyler işte. Oluyor. Hikmet arayışında oluyorum. Umudumu diri tutmaya çalışıyorum. Şükrediyorum. Şükretmeliyim biliyorum. Hissediyorum evet. Ağlasan önüne gelmiyor. Sussan cevap gelmiyor. Konuşsan anlaşılmıyor. Akışa bıraksan kandırıyor muyum kendimi diyorum. Farkı bir denklem var. Ne yapıyorum, neredeyim, nereye gidiyorum. Biliyorum ama bilmiyorum. Bir gün öleceğim. Ne olacak. Ne yapıyorum ben. Nefes aldığımda yaşamak istiyorum o kadar. Hayaller yetmiyor artık.