Kördüğüm beni sarsan bir kitap oldu. Okuduğum her bölüm içime işledi. Çok güzel bir kitap olsa bile çok eksikti maalsef... O an anlatılan konuya güzel değinildi ama çoğu hikaye yarım kaldı. Mesela baş rol başkaydı gözümde ama mutluluğu tak diye buldu resmen çıktı kitaptan. Mahiyi okumak güzeldi, ondan nefret ederken ona acımak çeksin çekisini derken bir yandan da mutlu olsun demek garipti güzeldi. Ama ben diğer şeyleri de okumak istiyordum. Evlilik serüvenini aynı heycan, başka buluşmalarını özel anlarını ve eksik olan çoğu şeyleri okumak istedim. Başka eşref ike okuduğumuz en ufak bakışmalar bile sıkmadan okutuyorken kendisini, kitabın yarısından sonraki bölümlerde ilişkilerindeki derinliği, istemede nişandaki anları okuyamamak çok üzdü. Hele serçe, mahinin zorluklarını okumak da güzeldi ama serçenin de bazı anlarını biraz daha fazla görmek istedim, ki bunu bekliyordum da aslında. Ayrı bir hikayesi vardı ve bir şekilde binbaşı da biliyordu, onu illa öğrenebileceği anlar olacaktı belki de. O sahneler de gelmedi... çok fazla ama çok eksik hissetirdi beni Kördüğüm. Anlatım şeklin, duyguyu aktarmaların o kadar iyiydi ki hem bana yapılmış gibi ağır geldi her şey hem mahi yerine koyup usandırdı olanlar. Özel bölüm gelmez demişsin ama bu kitap bazı sahneler için bile olsa özel bölümü hak ediyor be yazarım, en azından serçeyi kitap halinde okuyalım.
