Bir gül düşün əzizim,
Tikanlarından azad.
Görürsənmi o gülü,
Tutmaq olur çox asand.
Bir gül daha düşün sən,
Hər tərəfi tikanlı.
Hər insan tuta bilməz,
Bax,o gülü inamlı.
Daima qorxu olar,
"Görən tikan batarmı?"
Başqa tərəfdən tutsam,
"Tikan əlimi cızarmı?"
İnsanlar da belədir,
Kimisi tikansızdı.
Hər kəslə deyib gülən,
Yola gedən insandı.
Bəziləri tam tərsi,
Sivridir tikanları.
Ehtiyatlı olmasan,
Görəcəksən onları.
Kimisinin baxışı,
Mülayim olsa belə.
Onun sərt xasiyyəti,
Dözülməz gələr sənə.
Başqasının gözləri,
Baxsa da hər kəsə sərt.
Onların xarakteri,
Olar çoxusundan mərd.
Bəziləri insana,
Olurlar yaman qaba.
Qəlbinin dərinində,
Gizlədər bir çox yara.
Kimisi sərt danışar,
Deyərsən ki, "kobuddu".
Halbuki kobudluğu,
Onları qoruyubdu.
Saydığım bu insanlar,
Çox şey görüb,yaşayıb.
"Tikanlarını" onlar,
Bircə bircə artırıb.
Çalışın incitməyin,
Siz həmin insanları.
Həyat incidib onsuz,
Tükədibdir onları.
Ehtiyatla davranın,
Yormayın qəlblərini.
Onsuz çox yorğundurlar,
Bərk tutun əllərini.
Həm gör şair nə deyib,
Necə gözəl söyləyib.
Sanki bu insanların,
Dərdin dilə gətirib.
Çəkə bilməsən əgər,
Sən o gülün nazını.
Nə gülü incitmə sən,
Nə də ki tikanını.
Yazan:Lojiya