Mayıs ayının rüzgarları yağmur olup damladı Geç oldu anladım da sen de bi ben kalmadı Ne yapsamda geriye döndüremem artık zamanı Kabullenmem gerektiğine hiç bu denli kanmadım
Bi yangın hayal et sen, kalbinin içinde Özü ben közü sen, sönmeyen biçimde Çıkmıyorsun içimden tanıyamadım kimim ben Ne geldiyse başıma, seni anlatan şu dilimden
Ben ölürken gül de, ben gülerken ölme Ben ölürken gülmem, sen gülerken ölde Mesafeler olsa dahi hep yanında gölgem Gönül severse der inan kusur falan görmem
Uzun bi yoldayım ve yanıma biraz sen aldım Tek çıkmazım sensin inan, gözlerimi sel aldı Ve bir tek özlemine karşı gelemez ki kel aklım
Ben bir saat olsam, inan sende durur hep aklım Bir şairin kalemi çok kıymetlidir bilinsin Sen yoluna kırdım onu en iyi sen bilirsin Bilgiye aç bi insana sen en güzel ilimsin
Senin de hayallerin bin ölüp bir dirilsin İşte o gün geldiğinde ne yaşadığımı anlarsın İhanetin rüzgarıyla dallarından sarkarsın İşte o gün gözlerimden yağmur gibi damlarsın Sevilmeyem yemek misali tabaklardan artarsın
Kendini hapsedecek boş bi kuytu ararsın Ki zaman geçince acının azalcağını sanarsın Bilirim geçmez, inan aynı yerden kanarsın Belkide bir kez sönüp, binlerce kez yanarsın
Yıllar beni değiştirdi görsen zor tanırsın Bu şehre bi aşk ektim, gözlerinden anılsın Tüm herkesi duyarsın da bir tek bana sağırsın Ki sen bugüne kadar çektiğim en büyük kahırsın
Seni senle değil de seni sensiz yazmak Tıpkı bir okyanusu en derininden kazmak İnan ki zoruma gidiyo boşa vuruyo kazmam Kurtuluş günü yakında biraz fazla azdan..
Following
