Benim seninki gibi her anımda yanımda olan dostlarım yoktu..
Ben acılarımla kendi başıma savaştım.
Ben kazandım veya ben kaybettim..
Hiç bir başarıyı kutlayamadım kaybettiklerimden..
Çıkar gözetmeden sevdim sevdiysem
Firar etmedi düşlerim sokaklar gibi..
Benim hatam inanmaktır kimsesizken kimselere.
Ben hiç sarhoş olmadım mesela
ben hiç uçağa binmedim henüz.
Dolu dolu gülemedim bile..
Hep bir eksiklik vardır geleceğe dair
Ve geçmişten gelen burukluk
Başkaları benim hayatımı çaldılar.
Afiyet olsun dedim güçsüzleşince
Hiç bir savaşı galip gelecekmişim gibi görmedim
Hiç bir yenilgiyi de yadırgamadım
Sahiplendim, kanatlarının altında sakladım gururumun
Benim uğruna öleceğim çok insan öldü.
Çok insan olmadı ama kimse benim uğrama ölmeyi seçemedi..
Değersizleştim
Ne şarap kadar yıllanmış
Ne de para kadar artmış değerim yıllar yılı.
Kendimden verdikçe azaldım
Sigara üstüne sigara yaktıkça daha da yaşlandı kalbim..
Ne yaptımsa zamanda yetmedi
Sanki bir uçağım ve kanadım kırık.
Uçmak istedikçe yapamadım.
Bir martı düşün balığın peşinde
Ama balık çok derinde..
Ben yetindim kanaat ettim.
Uyumak...
Yüce Tanrım akıl alır gibi değil
Ben neden kimseye yetmiyormuşum..
Neden azalmadı kaybettiklerim...
Ve neden azaltmadın çektiklerimi..
Tanrım acımasız günlerine mi denk geldi yaşantım..
Bir kaplumbağa olsaydım mesela
O kaplumbağa da insan olsaydı
bu seferde kabuğunu mu alırdın evsizligimin
Yarım bir deniz yıldızı olsaydım mesela..
O zamanda yenilenmemi mi yok sayardı denizinin tuzu..
Ne yaptıysam bir türlü olduramadim...
Tanrım..
Beni bugüne getiren her sebep
Beni bugünden sonra soyutluyor
Sömürgesi miyim başkalarının hayatlarının..
