☪

en güzele emanet ediyorum. ✿ 

dünyâ bensiz de dünyâydı darılmadım.

ama siz sanıyorsunuz ki, sizi asla bırakmam. verdiğim sözden dönmem. bu evi yıkmam. üzgünüm, kapı dâhi bırakmam. ben o kadın değilim. 

benim içim dikiş tutmuyor,
          yoksa bu yaralar çoktan geçerdi.
          benim kalbim artık atmıyor,
          yoksa çoktan birini severdim.
          ben ciğerimin de olduğunu düşünmüyorum artık,
          geçen gün içimden çok keskin bir yanık kokusu geldi.
          yaşadığım şehri sevmiyorum artık,
          yoksa eve takılıp kalmazdım.
          yazmayı/okumayı da sevmiyorum artık,
          hangi sayfayı çevirsem aynı isim.
          insanlara da bakmıyorum artık,
          hepsinin yüzü aynı.
          kitapların bütün kapakları aynı oluyormuş biri için okursan,
          kitaplarla arkadaşlık etmiyorum artık.
          kaldırım kenarında açmış çiçeklerin üzerine basıp geçiyorum artık,
          orada açmasaymış.
          beni üzen kimseyi affetmiyorum artık,
          kırmasalarmış.
          gelmek isteyenlerin suratına çarpıyorum kapıyı artık,
          gitmeselermiş.
          şey-
          gökyüzü için güzel bir bahanem var;
          yıldızları ve rengi hep aynı.
          bu durumdan da çok sıkıldım.
          şarkı dinlemeyi artık bıraktım.
          bütün sözler aynı,
          nakaratlar aynı,
          hatırlattığı insan aynı.
          şey-
          ben birçok şeyden vazgeçtim.
          ama artıklı cümleleri çok seviyorum artık,
          yoksa bu kadar artık demezdim.

Dümdüz bir hayatın çocuğuyum. Birkaç şiir dinledim bir düzine kitap okudum biraz kırmış biraz kırılmış olarak ayrılacağım.

Ben asıl bu ülkenin acısına yeryüzü nasıl dayanıyor ona şaşıyorum.*

 Ölüm sessizliği ve sakinliği var üzerimde. Dünya yansa kıyamet kopsa bir köşede izler sonra gidip bir kap su döker el atarım. Dilimi mühürledim lal ettim kendimi. Konuşmak anlatmak istemiyorum yada beceremiyorum. En son aylar önce böyle olmuştum. Hani insan ölürken son nefesini verir ya her nefesimi onun gibi alıyorum. Boğazımda düğüm oluyor ciğerlerime ulaşamıyor. Bazen ölecekmiş gibi hissedip kendimi balkona atıyorum. Bazen ayağa kalkmaya bile mecalim olmuyor. Bacaklarım beni taşıyamıyor, tırnağınızın ucu deyse yerle bir olurum. Saç diplerime kadar acıyor. İçim yanıyor ciddi anlamda içimde vücudumda yanıyor. Önceden buz küpü olan vücuduma el vursan iki dakika bile dayanamayıp çekersin. Normalde olsa olaylara kalkıp ağlar paniklerdim şimdi ise sadece beş dakikalık duvarları izletiyor bir yerlere dalıyorum sonra hiçbir şey olmamış gibi kalkıp yoluma devam ediyorum.

Herkesin başkasını konuştuğu bu sağırlar pazarında, seni kimselere söylemeden öleceğim.

-En çok bağıranın en çok haklı çıktığı dünyadan hepimiz alacaklıyız Sadi. En çok da bu kadar kötülüğe maruz kalan çocuklar çok alacaklı. 

Hiç bi teselli yaramaz bize Ahu. Her teselli lafı, küfür gibi gelir geçer. Öyle bi hâle getirmişler ki bizi düştüğümüz kuyu mezarımız olmuş. Hangi teselliye kanılır ki bu hâlde.