-Dilefruz_

herkes içindeki sancıya isim koydu. ben 'dağ' dedim. yıkıldı. 'ev' dedim. yandı. 'çiçek' dedim. soldu. 'öldü' dedim. yaşadı. bak hâlâ yaşıyor. 

Dudaklarında yalan kalmış.. 

Sessizliğim en büyük sesimdir.

adın üç kere geçti saçma sapan bir filmde. yalnız olsam çok ağlardım ama annem bakıyordu. 

Ne içimdeki sokaklara sığabildim ne de dışarıdaki dünyaya..

Bana yalan söylediğine üzülmedim. Bundan sonra sana inanamayacağıma üzüldüm...

"ben ölmekten çok korkuyorum münir bey. hatta sana bir sır vereyim. bu dünyada herkes ölse, bir tek ben kalsam ona bile razıyım. düşün, o yalnızlığa bile razıyım. ya öteki tarafta hatırlarsam her şeyi? mahvolurum ben, mahvolurum.”