RUHU RUHUMA DOLANAN ADAM

Kadın, uçurumdu.

Adam, onu boğacak olan okyanus.

Kadının kalbi kırıktı.

Adam, kırılacak kalbe bile sahip değildi.

Kadın, sessiz çığlıkların içinde büyütülmüştü.

Adam, sert rüzgârla birlikte karanlığa savrulmuştu.

Kadın, hayatına giren adamın onun solmuş olan ruhuna ne zaman dolandığından habersizdi.

Adam, hayatı boyunca atmayan kalbinin bir kadının feryadı ve kirlenmemiş sağaltıcı gülüşlerinden tutarken yeniden atacağından habersizdi.