Desemki

Sakıncalı düş yangınlarına iliştirir nemrut ateşin
Avuçlarımda soldurursun kızıllığını
Ne olur bir tek hece fısılda sevdaya dair
Ben kırmızıyı senin dudaklarında dişlerim
Ben sarp dağ yamaçlarına nakış nakış
Senin kokunu işlerim

Ne olur yak ama susuz koyma gözlerimi
Kerbela'm olma ne olur
Nefesime aç bırakmam nefesini

/ben diyemem,sen duymazsın/

Desem ki bir demet lale kokusu
Hastalıklı kalbin devası gibi...
Desem ki gelmişken ölüm uykusu
İdam mahkumunun duası gibi...

Farkına varır mısın ?

Sus söyleme !

Ben umutlar ekerim kurak iklimlerde
Ben güneşi siyaha boyar
Ben yokluğuna sayarım
Kendi kendime küser,bir başıma gülerim
Yaşanmamış bu ömrü
Sil de yeter
Bir kalemde silerim

sen bilmezsin ben zaten diyemem...