Naar huis

Zij wilde een normale mate, niet de beruchtste alfa van het land.

"Jij. Bent. Van. Mij." gromt hij. Ik probeer mijn armen te bewegen, maar ze zitten zo stevig vast gebonden dat ik er geen beweging in krijg. "Ik ben van mezelf" snauw ik. "Waag het niet. Als je dat nog is zegt zie je een maand geen zonlicht meer". "Ik wil naar huis" jammer ik. "Je kan niet meer weg" zegt hij terwijl hij mijn kin optilt. Hij pakt me op en gooit me op het bed. Ik adem diep in. "Fuck you" snauw ik. "Graag" zegt hij terwijl hij boven op me klimt. Ik probeer mijn gezicht weg te draaien wanneer hij mijn kaak bijna fijn knijpt. "Ik heb je gewaarschuwd" zegt hij met een lach op zijn gezicht waar ik de kriebels van krijg.

Hoogste rang #1 in weerwolf