PROLOOG

Ik kijk om me heen, overal is het donker. Ik zie geen hand voor ogen. Hoe kom ik op deze angstaanjagende plek?
Als ik op wil staan houd iemand me tegen. De man heeft een bivakmuts op, dus ik zie alleen een paar ogen en een mond. De ogen beginnen te glinsteren en de mond krult omhoog. Ik voel iets kouds en scherps tegen mijn buik...

Weg gaat over een meisje Christine. Christine heeft rijke ouders, een leuke chiwawa en gezellige vrienden. Haar leven is perfect, totdat een paar duistere figuren zorgen dat daar verandering in komt.