Description
"HIRAP SAYO DI KA MARUNONG MAKINIG!!" here we go again. Lagi siyang ganyan pag hindi nasusunod yung gusto niya. "BAKIT KASI AYAW MONG IPASOK SA KOKOTE MGA SINASABI KO?!" I just rolled my eyes and began to walk. "Yoongi wag ka umalis di pa tayo tapos." Mahinahon niyang salaysay pero halatang naiinis pa rin. I stopped but then I continue. "YAN DIYAN KA MAGALING" he shouted "I know" bulong ko sa sarili ko. "Kaya maraming may ayaw sayo dahil sa pag uugali mo." He say it with his normal voice but still I heard it. I know that no one cared for me or love me. Why do I need to give a shit just to please people around me? I can live in on own. ----------- Hi guys this is a YoonMin Fanfic.. sorry kung panget first time ko lang po kasi.. napansin ko din po kasi na puro English yung mga YoonMin kaya naisipan ko gumawa para madagdagan yung mga naka tagalog. yun lang po
First Interaction
