Τόσο πολύ...

*Sequel to 'The Bitch And The Player'*

"Αχιλλέα μου... Ξύπνα σε παρακαλώ..." έπιασα το χέρι του και το κράτησα σφιχτά. Ξαφνικά τον ένιωσα να κουνιέται ελαφρά και τινάχτηκα.

"Αχιλλέα? Ξύπνησες επιτέλους!" μερικά δάκρυα χαράς στόλισαν το πρόσωπο μου και του χαμογέλασα γλυκά.

"Ποια είσαι εσύ? Που είμαι?" ορίστε? Τι λέει?

"Αχιλλέα μου? Δ-δεν με θυμάσαι?"

Ένα ατύχημα... Ένα ατύχημα αρκεί για να καταστραφούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να ξεχαστούν όλα. Ένα ατύχημα αρκεί για να επιστρέψουν όλα στην αρχή. Μόνο που αυτή τη φορά, θα είναι λίγο διαφορετικά...