Description
Geçmişin acımasız pençeleri merhameti yok etti. Merhamet duygusu kuruduğu zaman içindeki şeytan gün yüzüne çıkardı. Herkesin meleği ve şeytanı vardı. Bu bir dengeydi ve bozulmaması gerekirdi. Ama şeytan her zaman oyun bozandı. Hakimiyetin kendi eline geçmesini isterdi. Ne kadar büyürse o kadar güçlendirdi ve en sonunda elindeki hançeri meleğin kalbine batırıp oyunu bitirirdi. Onun için güç her şeydi.Kazandığında ise Kötülük sarardı zifir gibi etrafını masum bedenin , bıçak tutuştururdu eline. O beden kurtulamazdı, kurtarılmazdı. Baş parmağına bulaşan kanı yavaşça yaladı genç adam.Artık zevk vermeye başlamıştı acı çığlıklar ,haykırışlar,yere dökülen kanlar.Issız sokakta öldürdüğü adama dikti zümrüt yeşili gözlerini.Zifiri karanlık sonuna kadar kaplamıştı bedenini.Şeytanı meleği yeneli çok olmuştu.Genç adam bu durumdan memnundu.Şeytana kazanması için yardım eden kendisiydi.Onun şeytanı kendisiydi.Tüm herşeyiyle şeytanı oluşturuyordu onun varlığı. ''Deli olduğumu düşünüyorlar ama hissetmeyi bilmiyorlar Hepsi etrafımda akbabalar gibi dönüyorlar Beni kırmak ve renklerimi aşındırmak istiyorlar '' (My demons-Starset)