Prolog

„Obudził się z krzykiem, zlany zimnym potem. Znał ją. Widywał w snach jej twarz"

„Zatrzymał się gwałtownie, zdając sobie sprawę, że prawie biegnie.
Stał sam w pustym, ciemnym korytarzu. Dokąd próbował uciec? Stąd nie ma przecież wyjścia."

Kerian nigdy nie chciał dla siebie takiego życia - jest więźniem odkąd pamięta, od najmłodszych lat szkolonym na zabójcę. Prześladują go bolesne wspomnienia, niejasne sny i pytania o to kim naprawdę jest. Jeśli chce poznać odpowiedzi musi rozpocząć ryzykowną grę.