1-Huzur

"Nasıl geldin buraya? Neden burdasın?" Mavinin en karanlık tonu gözleri yuvasından çıkacak derecede açılmıştı. Beni burada görmeyi beklemiyordu. Onca şeyden sonra burada olmam çok saçmaydı. Hayatımı mahveden adamın yanındaydım ama huzurlu hissediyordum. "Soruma cevap verecek misin?"

"Ben... Ben senin yanında olmak istiyorum." Utanarak söylediğim cümlenin ardından gözlerimi üzerinden çevirdim. Utandığım için yüzüne bakamıyordum. Kokusunu tam önümde hissettiğimde gözlerimi gözlerine sabitledim. Ve o an mutluluk her bir hücreme yayılmaya başlamıştı. Tatlı katilim ilk defa bana samimi bir şekilde gülüyordu.