Description
'yaşamak bir meslektir ' (ikiye on kala ) seslerin ne olduğunu anlamakta zorlanıyordum.gözlerimi yavaşca araladım baş ucumda en yakın arkadaşım çağla duruyodu daha yeni yeni kendime gelsemde o çoktan boynuma sarılmıştı -Ece iyi misin ? su vereyim mi ? çok telaşlanmıştı daha bana ne olduğunu bile anlayamamıştım tek hatırladığım gece su alak için mutfağa inicektim kulaklığım takılıydı ve...ve sonrası yok . -çağla sakin ol iyim bana noldu ? -nasıl nasıl iyi olabilirim ece abin seni bana emanet etti ve ve ben seni koruyamadım -çağla bi sakin ol 1. bana ne oldu 2. sakın abime haber verdiğini söyleme çağla birden kafasını öne eğdi bu yine bir şeyler karışırdığını gösteriyodu -çağla söyler misin ? -aslında merdivenlerden düştün ben uyuyordum ve birden bi ses duydum aşağıya baktığımda başın...başın kanıyordu ve aslında bakarsan abine haber verdim ama -ama ne çağla beni geri götürüceğini biliyorsun - biliyorum ama seni öyle görünce gerçekten çok kötü oldum uff abimşimdi gelicekti bi ton ortalığı yıkıcak bide onu ikna etmeye uğraşıcam zaten başım çatlıyo başıma daha ne gelebilir ki ? demez olaydım abim içeri girdiği anda yanında tam yüzünü göremediğim biri daha vardı kapıdan geçtikleri an kadın abimin arkasında çekildi ve ve o yıllardır beni görmeyen annemdi hangi yüzle hala buraya gelebilirdi ki başım dahada kötü oldu ve sanırım tekrar kanmaya başladı göz kapaklarıma hakiim olamadım o sırada tek duyduğum çağlanın tiz çığlıyıydı.