Bölüm 1

Birilerine güvenmek isteriz . Neyin nasıl olduğunu sorgulamadan.Sonunda güvenimizin kırılacağını bilsek bile ne olursa olsun güveniriz. Sonunda paramparça biz oluruz. Onlar ise etkilenmez. Bunun da sebebi yanlış insanlara güvenmemiz değil midir zaten ? Birisine güvenirsiniz '' İşte bu doğru insan '' dersiniz. Fakat diğerlerinden farklı değildir. İlk defa birisine gözünüz kapalı güvenmek istemişsinizdir. Fakat o sizin gözlerinizin kapalı olmasından faydalanarak sizi uçuruma iterler. Son dakika düşmemek için ufak bir dala takılırsınız. Aslında daha önceden hiç o dalı fark etmemişsinizdir belki. Sonra bir bakmışsınız size el uzatırlar.O dalı bırakıp tekrar o eli tutmak istersiniz. Sizi onun ittiğini bilmenize rağmen o eli tutarsınız . Fakat siz o ele sarılınca sizi tekrar kocaman bir boşluğa bırakırlar. O zaman tutunmak istediğiniz o dalı bile yakalayamazsınız. O kocaman boşlukta bir başınıza paramparça bir halde kalırsınız. Avazınız çıktığı kadar bağırırsınız. Fakat kimse sizi duymaz. O zaman tamamen paramparça bir halde yalnız kaldığınızı anlarsınız.. İşte o zaman tamamen çaresiz ve tükenmiş olursunuz. Belki de güvenmek çaresizliktir. Veya hep yanlış insanlara güvenmişizdir. Karşınıza çıkacak olan doğru kişiyi beklemeden yanlış insanlara inanmışızdır. En azından ben yanlış insanlara inandım. Fakat dibe vurduğunu sanıp bir dip daha olduğunu keşfedeceğimi bilmiyordum...