BW 1- "SİYAH BOTLAR"

İblis; cennetin soğuk sularını da gördü, cehennemin ateşli çukurlarını da
Güneşin vahşi kızıllığını da izledi, ayın puslu çehresini de
Issız çöl kumlarına da dokundu, suskun kar tanelerine de
Gecenin acımasız karanlığında da kavruldu, ancak aydınlığın hazzını ilk kez O'nda tadacaktı.

Melek iblise aşık oldu;
onun cehenneminde kayboldu,
pençesinde hayat buldu.

•

Serin saten çarşaf tüylerimi ürpertirken kemikli elleri belimi buldu. Parmak uçları benim sabırsızlığımın aksine sakindi, bel oyuntumda biraz oyalandı ve göbek deliğime kadar ulaştı. Teninin tenime değmesi fikri bile beni yanlışa, çok yanlışa sürüklüyordu. Sıyrılan tişörtümü indirmek, ellerini uzaklaştırmak istesem de bedenimdeki her hücre devam etmesi için çığlık çığlığaydı. Elleri tekrar belimi bulduğunda ani bir hareketle beni kendine çekti ve sırtım sert göğsüne dayandığında, birkaç saat önce inatla içtiklerim aklımdan tek bir mantıklı düşünce geçmesine izin vermiyordu. Düşüncelerim anahtarını kaybettiğim bir odada, yere saçılan cam parçaları gibi dağılırken hiçbiri eşini bulamadı. Kanımda dolaşan alkol gibi ona git gide sarhoş oluyordum. Sıcak nefesini enseme verirken fısıldadı:

"Keşke seni öldürmek zorunda olmasaydım."