INTRO

Neden bu kadar sahteyiz?
İnsanların bizi sevmesi için mi?
Ya da daha iyi bir yaşam için buna mı zorlanıyoruz?

Neden maskelerimiz her zaman gülümser hâlde?
Neden karanlığa bürünmüş ruhumuzu herkesten saklıyoruz?

Belki de birgün o karanlığın kaybolacağını düşünüyoruz.
Birisinin bize ışık tutup, kaybolmuş tüm umutları telafi edeceğini düşünüyoruz.

Olmuyor.

O karanlıkta sonsuza dek boğuluyorsun.

Daha sonra çığlıklarını duymasını beklediğin kişilerden, nefes alışını duymasını bekliyorsun.

Ah! Bu saçmalık.