HAYATIN ZORLUĞU

Hayat işte. Yüzümüz güldü de, yüreğimiz gülmedi hiç bizim. Mert olduk, namertliği gördük. Vefalıydık, vefasızlığı yaşadık. Tutunduğumuz dallar elimize geldi, güvendiğimiz dağlara karlar yağdı. Sevdik söyleyemedik. Hep yanlış anlaşıldık. Hayat işte ; Sınandık , Aldandık , Yüreğimiz Yandı . - Ve Biz Hep Kaybettik ; Hayat Kazandı . . !