Description
"Derdin pasta yani, tamam o zaman. Al paranı." Cebinden cüzlanını çıkartıp içinden bir deste para uzatmasıyla kaşlarım çatık bir şekilde baktım. "Ne bu?" Umursamaz bir şekilde yere düşen telefonumu alıp üstünde ki krema lekesini elimle temizledim. Yerden destek alıp hızlı bir şekilde ayağa kalktığım gibi kollarımı birbirine bağladım. "Düşürdüğün pastanın parası. Hadi al da gidiyim daha yetişmem gereken önemli bir kurul toplantısı var." Deyip bana bakarak gözlerini devirmesiyle sinirden dişlerimi sıkmaya başladım. Nasıl bir ukalalılıktı bu? Onun toplantısı varsa benimde işim gücüm vardı. Yani en azından önceden vardı. Şimdi var mı ondan çok emin değildim. "Senin yüzünden yetim bir çocuğun doğum günü pastasını teslim edemeden düşürdüm ve sen bana bir deste para mı uzatıyorsun? O çocuk pastasını beklerken ben burada senin saçmalıklarınla uğraşıyorum. Şimdi o paranı cebine koy ve yoluna devam et." Sinirle söylediğim bu cümleden sonra bir şey demesine izin vermeden motoruma binip pastaneye doğru sürmeye başladım. Hem bir çocuğa doğum günü pastasını teslim edemeden düşürmüştüm. Hem de Dilek Abladan bir ton azar işitecektim. Genç Kız Edebiyatı #31 - 30.11.2017
ÇP-1
