*Prolog*

Katherine żyje w świecie prawie pozbawionym szczęścia, a lata odmierza porami roku. Zmaga się z chorobą, przez którą najbliżsi posądzają ją nawet o depresję, lecz ona jest pewna, że w nią nie popada. Jest po prostu obojętna, jak ph7. Pewnego dnia, kiedy poznaje kogoś, wszystko się zmienia, a do jej życia wpływają ciepłe przebłyski radości.
Lecz czy to będzie jej ostatnia pora?