Description
Hayatta bazen en nefret ettiğiniz kişi, Onsuz yaşayamayacağınız kişi olur... Acı acı çalan alarmın sesiyle gözlerimi açtım. 09:06 "Geç kaldım!!!" Odamda yankılanan cığlığımla ayağa fırladım.İlk günden üniversiteye geç mi kalacaktım? Ahhh hayır... Hemen üzerime tshirt ve pantolon geçirip çantamı da alarak odamdan çıktım.Kapıdan çıkarken annemin sesi beni durdurdu. -Periiiiii kahvaltı yapmadan nereye ? -Orada atıştırırım bişeyler, diyerek çıktım.Koşarak tramvay durağına ulaştım.Durup nefesimi düzenlemeye çalışırken tramvay geldi.El kartımı almak için elimi çantaya attığımda, kartın olmadığını farkettim. Başımı kaldırdığımda herkesin bana baktığını gördüm.O anda yüzümün kızardığına yemin edebilirim. "Biiiiiiiippp" Arkamdan içimi titreten bir ses "Geçebilirsiniz" ,birkaç adım atarak geçtim. Yanımdan uzun boylu esmer yakışıklı birinin gördüm. Benim için kartını basmıştı öyle mii?
Üniversitenin İlk Günü
