Description
"Öyleyse neden beni umursamıyorlar Eliz? Ben onların çocuğuyum." "Bu boktan dünyaya onlar yüzünden geliyoruz diye bizi umursamak zorunda değiller Ediz." --- Odama çıkıp bagetleri elime aldım ve baterimin önüne kurulup çalmaya başladım. Kendimi kaptırmıştım yine ve tekrar o aklıma geldi. Hayal. Aşık olduğum tek kişi. Yanına gitmek istediğim tek kişi. Gözlerimi sıkıca yumdum ve retinamdan aşağıya atlayan tuzlu hatıraları serbest bıraktım. Saçlarını, gözlerini, gülümsemesini hayal ettim Hayal'imin. Ta ki gözümün önünde bir mezar taşı belirene kadar. --- Yaşadıklarından sonra kendi içinde yarattığı 'Umursama Tuşunu' kapattı Ediz. İnsanlar umrunda değildi. Kendini öyle kandırıyordu. 15 yaşına kadar annesi ve babasını aynı evin içinde iki yabancı gibi gördü. Her tartışmalarında biraz daha uzaklaştı onlardan. En sonunda boşandılar ve annesi Ediz'e kendi soyadını verdi. Artık Ediz başka biriydi. Ediz Oraloğlu değildi artık. Ediz Korol'du. Korol Şirketler Grubu'nun umursamaz veliahtıydı.
Bölüm Bir "Yeni Okul"
