Description
"Sinong mas masikip, Jett? Sinong mas masarap?" Hindi ko na napigilan ang luha sa aking mga mata. Bumuhos ito kasabay ng pagsabog ko. It feels so right to be with him. It feels so right to kiss him. It feels so right to love him. Ngunit nagkamali ako. Akala ko lang pala. Because loving him is hell. What I'm feeling right now is a fucking hell! "Yacin..." sinubukan niya akong abutin pero nilayo ko ang sarili ko. No. Kailangan kong lumayo sa kaniya. Kailangan kong bumitaw. Kailangan kong pulutin muli ang mga piraso ng pagkatao ko na winasak niya. Hindi pwedeng isang haplos niya lang ay matutunaw na ang galit ko at babalik ako kaagad sa kaniya. It's not healthy anymore. Gusto kong malaman kung hanggang saan ang pag-ibig niya. Gusto kong malaman kung totoo nga ang nararamdaman niya. Gusto kong malaman kung ako lang talaga. "I am leaving you. Kahit lumuhod ka pa sa bubog, hinding hindi mo mababago ang desisyon ko. I've had enough, Jett. I need time to heal the wound you gave to me. Kailangan kong hanapin ang sarili kong nawala simula nang mahalin kita. I'm sorry." Tinalikuran ko siya at naglakad palayo. "Mahal na nahal kita, Yacin!" Malayo na ako nang narinig ko ang sigaw niya. Mas bumigat ang dibdib ko, "Mahal na mahal kita!" Lumandas ang panibagong luha sa aking mga mata. I know, Agatha. Pero masakit na... Mahal din kita pero ang sakit sakit na...
LYNM
