Description
Η Lydia μισεί τη ζωή της. Τη μισεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Μισεί τον εαυτό της, μισεί τους γύρω της, μισεί ότι βλέπει. Το μόνο που θα μπορούσε να την κάνει χαρούμενη, είναι ο θάνατος. Μονάχα αυτος θα μπορούσε να πάρει τον πόνο της μακριά. Κλείνει τα μάτια της και εύχεται να μην υπήρχε. Είναι δυστυχισμένη. Η Luna είναι η προσωποποίηση της χαράς. Το χαμόγελο σπάνια φεύγει από τα χείλη της. Όλοι λένε πως είναι ο πιο ευχάριστος άνθρωπος που γνωρίζουν. Ευγενική, καλή, γλυκιά. Γεμάτη αυτοπεποίθηση και όνειρα για το μέλλον. Αγαπά τα πάντα γύρω της. Χαίρεται τη ζωή της. Είναι ευτυχισμένη. Καμια φορά, δυο χαρακτήρες αντίθετοι δημιουργούν κάτι μαγικό, κάτι που κανείς δε θα μπορούσε να φανταστεί. Η ίδια η ζωή είναι φτιαγμένη από αντιθέσεις και ειρωνιες. Μέρα και νύχτα. Φως και σκοτάδι. Καλό και κακό. Αγάπη και μισος. Πόσο απέχει άραγε, η τρέλα από τη λογική? Το φυσιολογικό απο το παράλογο? Υπάρχουν όρια στην αγάπη? ×Love is love× (LGBT rights) Don't copy the story™ HopeBiersixx
·Εισαγωγη·
