Prologue

Sa sobrang pag ooverthink ko, akala ko ang mga nangyayari ay tanging gawa-gawa lamang ng aking imahinasyon

Pero mali lahat ng akala.

Dahil akala ko niloloko ko lang ang aking sarili, iniisip na merong nandyan para gabayan ako, na palagi akong aalagaan, at iniisip na may bampirang kakagat sakin kahit tulog ako.

Pero mali lahat talaga ng akala.

Dahil akala ko tanging sa imahinasyon ko lang nageexist ang mga bampira pero...

Nakita ko ang kanyang pangil, mahahabang kuko, kulay pulang mga mata na kung makatiningin ay parang dadakmain ka kahit anong oras at ang dugo na tumutulo mula sa kanyang mapupulang mga labi