Description
"Τι είμαι;" φώναξε όσο δυνατά αντεχε η φωνή της. Το αγόρι απεναντι της παρέμενε σιωπηλό με το κεφαλι κατεβασμένο να κοιτάει τα ποδια του. Δεν ήξερε τι επρεπε να πει για να απαλύνει τον πόνο της, γι'αυτό προτίμησε να μη μιλήσει. "Βλεπεις;" τον ρώτησε κι εκείνος σηκωσε αργα το κεφαλι. "Ουτε εσυ δεν μπορεις να το ονομάσεις." * Σ'ένα κόσμο όπου ολα καταρρέουν φαινεται πως η ελπίδα εχει χαθεί. Μα χανεται τοσο εύκολα η ελπίδα; Παντα αυτο αναρωτιόταν το μικρο κοκκινομαλλικο κοριτσάκι καθως εβλεπε τον κόσμο εξω απο το παραθυρο της να καίγεται. Τωρα ομως δεν ειναι πια παιδί. Κι εχει γνωρίσει το κόσμο καλύτερα απ'οτι επρεπε. Και τον εχει αγαπήσει βαθια και ολοκληρωτικά. Και θέλει να τον σώσει. Θέλει να τον οδηγήσει στο φως της ελπίδας που παντα πιστευε. Γι'αυτο την επέλεξαν ετσι κι αλλιώς. Λούνα την ονόμασαν, κι εκεινοι ήξεραν γιατι. Σε λιγο ομως θα το μαθει κι εκεινη.
Πρόλογος
