Description
O denizdi. O okyanustu. O kimi zaman bir bulut kimi zaman ise ellerimden kaçırdığım, küçük mavi bir balondu. Bense denizin dibinde çırpınan aptal bir yosundum. Çırpındıkça, küçük yeşil kollarım denizin maviliklerine çarpıyordu. Ona çarpıyordum, ona çakılıyor dum. Birbirimize kapılmamız kaçınılmazdı. Ama unuttuğumuz bir şey vardı. Bu yanlıştı. Bu doğru değildi. Kendimden yaşça büyük, evli bir adamla, bir geleceğimiz olamazdı. Ama ne diyebilirdim ki? Yasak olana el uzatmak, insan oğluna her zaman cazip gelmemiş miydi? * "Ona aşık olduğunu ilk ne zaman anladın?" "Ne zaman değil, nasıl anladın diye sormak daha doğru olur sanırım." Duraksadım kısa bir an için. Dilim dudaklarımı ıslattı usulca kaşlarım çatılmıştı. "Kahvaltı sofrasında bardaklara çay dolduracağıma çaydanlığın üstünü altına boşaltıp tekrar Aygaz'a koymuştum hatırladın mı?" Kıkırdadık "Denizin kreşten gelmesini bekliyordum bir gün. Gelmemişti. Endişelenmiştim. Başına bir şey gelebilme olasılığı korkutmuştu beni ortalığı ayağa kaldırmıştım. Ama saat daha 1 di. Denizin çıkış saati 2 idi. Saatleri karıştırmışım. Sonra, sürekli anahtarları evde unutmalarım. Kapıda kalmalarımız. Elimi yakmam." Soluklandım. "Bi baktım. Bunları yaparken aklımda ki hep o. Sürekli onu düşünüyorum. Siktiğimin kafasından geçen tek şey o. Aptal etti beni. Sonra düşündüm bi insan birini bu kadar neden düşünür ki? O kadınla onu her yan yana gördüğümde kalbimin ta orta yerinde cehennem kapıları aralanıyordu. Cayır cayır yanıyordum. İtiraf etmesi zor oldu benim için ama kabul ettim sonunda." "Yanlış olduğunun farkındasındır umarım." "Sevmenin nesi yanlışmış?" * Wattpad üzerinde, bu isimle yayımlanan ilk kitaptır. Tüm hakları tarafımca saklıdır.
BÖLÜM 1:Tanrının unuttukları.
