πρόλογος

Πάντα ζούσα σε ένα ονειρο"στο δικό μου ονειρο"όπου όλα ήταν ήρεμα κι όλοι ήταν αγαπημένοι με τους άλλους μέχρι που γνώρισα κάποιον που με έκανε να σκεφτώ αλλιώς να αρχίσω να ζω να κάνω πράγματα που ούτε εγώ ήξερα πως μπορούσα να κάνω πίστευα πως τουλάχιστον αυτός δεν θα με άφηνε όπως οι άλλοι θα με στήριζε όμως έκανα λάθος
Αυτό το λάθος που κάνουμε όλοι να δενομαστε με κάποιον μέχρι που να έχουμε πάθει μια ψυχική εξάρτηση και στο τέλος να καταστρέφουμε ο ένας τον άλλον μόνο που στην δική μου ιστορία ο ένας ήταν ήδη κατεστραμενος .
(.Μ.Μ)