Description
Alıştım. İçe bastırılmamı kabul etmeye, tüm hislerimi içinde tek başıma yalnız bir biçimde yaşamaya, gizlenmeye, kendim olamamaya, insanların bu denli nankör olmasına, dışımı başka bedenlerde ısıtırken içimi demlendirmeye, gözyaşlarımın sadece yastığımı ıslatmasına, kendi içimdeki benlerle bile kavga ederken her birinin yalnız olduğunu kabul etmeye bile alıştım... Kalabalığın arasında en alt katmanlarında kendine yuva yapan bir genç. Toprak. Her şeyden korkarken hiç bir şey yaşayamayan ve bunların her birinin içinde ukte olarak kalmasını izleyen yalnız bir genç. Toprak. Kendi içindeki kalabalığı bile susturamazken etrafındakilere kulaklarını kapatmış vaziyette olan genç. Toprak. Yaşamına kıyıdan köşeden göz gezdirirken tüylerim diken diken oluyor. Hep keşke dedirttiriyor. Keşke daha güzel gülebilseydi, Keşke daha iyi yaşayabilseydi, en çokta keşke hiç büyümeseydi...
Soğuk Toprak
