Proloog

'De tijd en het lot spelen een smerig, ziekelijk spel met me. Ik ben slechts een weerloze pion op het bord van het leven. Me verplaatsend over de vakken krijg ik dan het bedrieglijke gevoel dat ik mijn pad in de hand heb. Natuurlijk is dit slechts schijn. In het bestaan is er ruimte voor interpretatie. Het is toch enkel de eindbestemming die telt.'

Hoe leid je je leven wanneer je continu geplaagd wordt met je nabije toekomst?
Wat doe je als je hele bestaan al een keer aan je is voorbijgaan?
Hoe ga je om met het besef desondanks geen grip te hebben op het lot?

Eerste hoofdstuk gepubliceerd op 25 februari 2016.

Ik zal proberen tijdig een hoofdstuk te posten.