Περίληψη

"Τι σου έχει λείψει να κάνεις?" τον ρώτησα και γύρισα αμέσως να τον κοιτάξω. Τελικά κάτι σκέφτηκα! Μου χαμογέλασε και ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Με πλησίασε λιγάκι και ήμασταν αρκετά κοντά.

"Για να σκεφτώ." είπε και έκανε πως σκεφτόταν.

"Το πρωτο που θα σου έρθει στο μυαλό, μην κάνεις ατιμιες."

"Το πρώτο, πρώτο?" κουνησα το κεφάλι μου θετικά.

"Και αν σου πω θα με βοηθησεις να το κάνω?" είπε πονηρά

"Φυσικά." μήπως βιάστηκα να απαντήσω? Έπρεπε να ακούσω πρωτα γαμωτο!

"Ωραία, το βράδυ τότε!"

"Δεν θα μου πεις ποιο ειναι?"

"Θα μάθεις.... το βράδυ!"είπε και απομακρύνθηκε.