1. bölüm

"Ben kimsesizim " diyip uçurumdan aşağıya bakmaya devam etti kalbim aşırı hızlı atıyordu. " Ben varım seni asla bırakmam " dedim alayla karışık kahkaha attı sonra gözünden bir damla yaş düştü içimin en derinlerine . "Sen beni aldattın!" Diye bağırdı. "hani sen güçlüydün herşeyi bırakıp gidemezsin" dedim, gözümden akan yaşlar konuşmamı zorlaştırırken. Bana doğru dönmeden kafasını olumsuz anlamda sağa ve sola sallayıp bağırdı " ben güçlü değilim!!"
Oda beni bırakmazdı değilmi? daha yeni huzuru bulmuşken beni bırakamazdı...
Hayattan yorulmuş genç kız ve kalbi kırılıp ellerine verilmiş genç adam sizce yaralarını sarabileceklermi?