Description
''Ben korkunç biriyim.'' fısıldadı. ''Değilsin..'' ''Öyleyim.'' Çocuğun yüzünü ellerinin arasına aldı. ''Bunu sende biliyorsun- Neden hala buradasın?'' ''Öyle olsan bile.. farketmez.Bunu sen istemedin hyung..Seni biliyorum ve...sadece senin hakkında her şeyi seviyorum.Ne olursa olsun senin için buradayım.'' Çocuğa iyice yaklaşıp yanağını öptü. ''Benim için bu kadar önemli olmamalıydın.'' derin bir iç çekti. ''Ama öylesin ve bırakamıyorum çünkü denediğimde çok acıtıyor.'' Yavaşça dudağının kenarını öptü. ''Başından beri biliyordum..İlk görüşte aşk falan değildi ama.. -Hey bu sensin.Sen olacaksın.- gibiydi. Çocuk kollarını boynuna dolayıp onu dinledi.O korkunç biri değildi.Çocuk bunu biliyordu.O tanıştığı en iyi insandı. ''Ben kimseyi bu kadar sevmedim.'' çocuğu kollarının arasına aldı.Ve bu kelimeler kalbinin birkaç atışı kaçırmasına neden oldu. Alnını onunkine dayayıp burnunu öptü. ''Seni incitmek istemiyorum ama...Sana ihtiyacım var.'' titreyen sesiyle söylediğinde yavaşça eğilip onu öptü.Tekrar.Ve tekrar. ''İncitmezsin..Asla.''
Üzücü...Dünyamızın ne kadar acımasız olabileceği.
